Dag

Inmiddels ziet een Manondag er ongeveer als volgt uit: Om een uur of 9 spannen al mijn rugspieren zich gezamenlijk aan vanwege het oorverdovende geluid van de wekker die zich iets te dicht naast mijn gevoelige oren bevindt. Dan schuivel..eehh schuifel (dankje Mig!) ik richting douche die altijd te koud is (maar ik prefereer mijn douchewater dan ook kokend, als het velletje blank blijft is het zeker te koud) en kom erachter dat het concept de avond vantevoren ontbijt kopen nog steeds geen gewoonte is geworden. Na enkele kruimeltjes achtergebleven ontbijt en een kopje sterpe italiaanse koffie loop ik, wakker inmiddels, naar mijn fiets (!) die me naar het centrum brengt. Om kwart voor 11 loop ik in verstelde pas (want ik denk nog steeds dat het een probleem is als je een half uur te laat college binnenkomt) langs alle andere studenten die (op hun gemak) Via Zamboni doorkruisen, om bij mijn italiaanse medestudenten te voegen bij het college psychologie van het geheugen. Na dat college heb ik nog twee uur om een beetje door Bologna te zwalken op zoek naar koffie, enkele reflecties van medestudenten en andere Bolognese kennissen en iets eetbaars, waarna tussen 3 en 5 het college ‘gechiedenis van de antieke filosofie’ begint. Twee uur reflectie over de betekenis van het begrip ‘geluk’ voor ons modernen, afgezet tegen de betekenis die de antieken aan dit begrip verleenden. Moe en voldaan van alle reflectie keer ik dan naar huis terug, waar ik wat over koetjes en kalfjes praat met de 68-jarige huisbazin, wat te eten maak, nog enkele filosofische reflecties van Spinoza (want die scriptie moet ook nog geschreven worden dit jaar) tot me neem en dan een soort om me dan aan een soort van fusion-cooking tussen de italiaanse keuken, enkele Manontoevoegingen en wat er voorhanden is in de koelkast. Dan resten er nog een paar uur hersendodende televisie maar toch ook erg vermakelijke (ik geloof dat het programma in Nederland ‘deal or no deal’ heet, zo heb ik me door mijn liefste zusje laten informeren). Oh en ik ben fan van de italiaanse dansen met sterren! Dit is voor maandag tot en met woensdag. Op donderdag en vrijdag bestaat de lesstof uit Japanse taal en cultuur, waar we in 2 lesdagen 70 karakters uit ons hoofd moeten leren. Geen gemakkelijke kost dus (en ook in het Japans is mijn handschrift niet om over, of mee, naar huis te schrijven) maar wel erg leuk. Mijn activiteiten in het weekend daar valt geen mouw op te.., geen spelt op te...(ik ben het gezegde kwijt) in het vooruitzicht staat een bezoekje aan Noord-Italie gepland (zeg maar tot aan Rome), verspreid over dit jaar.