Bologna - laatste beschouwingen

Ik ben weer terug in Bologna. En al is het weer nu beter, de stad wordt er niet sympathieker op. Het stinkt naar Bourgeoisie, naar mensen die niet weten wat leven is, die niet weten wat geven is. Mensen waarvan het lijkt alsof ze al liggen te rotten in hun kist, in hun bontjas, met hun geld in hun hand. Ooit schijnt Bologna een prachtige stad te zijn geweest, een vooruitstrevende stad, de modernste stad van Italie, een bolwerk van Idealen. Nu lijkt het hoogste ideaal te zijn een bepaalde distribuitie van geld en aanzien over de stad. Al het andere staat in het doel daarvan, ook studeren. De studenten zijn net zo ingedut als hun pappie en mammie. Meer voor mij en minder voor hen. Ik houd het weer voor gezien, en neem zo snel mogelijk weer de trein terug naar die vieze, chaotische havenstad.